Επαναδημοσιοποιώ την επιστολή του σεβαστού Καθηγητή Αποστόλου Γκάτσου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Παρατηρητής" όχι μόνο για τα όσα σημαντικά αναφέρει στην επιστολή του σχετικά με το πώς χτίζεται η ιστορία ενός τόπου, αλλά και για να τον ευχαριστήσω θερμά για την αναφορά του στο πρόσωπο μου την οποία επειδή ακριβώς προέρχεται από αυτόν τον σεμνό , σπουδαίο και μεγάλο δάσκαλο, την θεωρώ πολύ τιμητική για μένα.
Σ' ένα στίχο του ο μεγάλος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης γράφει: "στο βυθό της μουσικής συνταξιδεύουμε"!! Παραφράζοντας κάπως αυτό το στίχο θα μπορούσα να πω για τον κύριο Απόστολο Γκάτσο ο οποίος έμπρακτα έχει αποδείξει σε όλη του τη ζωή πώς έχει υπάρξει και υπάρχει ακόμα, ένας μεγάλος εραστής αυτής της πανάρχαιας γης της Ερμιονίδας, ότι στο βυθό αυτής της αγάπης για τον τόπος μας συνταξιδεύουμε.
Τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα καλά του λόγια. Ό,τι κάνω το κάνω απλά και μόνο για να προσφέρω κι εγώ ένα μικρό λιθαράκι δηλώνοντας όπως άλλωστε το έχω κάνει και στο παρελθόν ότι ούτε ειδικός είμαι ούτε και φιλοδοξώ ασφαλώς να γράψω την ιστορία του τόπου μας. Αυτό πιστεύω ότι μας καλεί να κάνουμε ο κύριος Γκάτσος , όλους εμάς τους μη ειδικούς , όταν μας παρακινεί να ψάξουμε για παλιά έγγραφα που θα ανασυνθέσουν και θα συμπληρώσουν την ιστορία της πατρίδας μας. Δυστυχώς όμως πάρα πολλές πηγές φαίνεται ότι καταστράφηκαν και χάθηκαν είτε από αγνωσία είτε το χειρότερο από έλλειψη ενδιαφέροντος και ευθύνης από εκείνους που μπορούσαν να το κάνουν και δεν το έκαναν τουλάχιστον έγκαιρα. Έχει λεχθεί και γραφεί ίσως, ότι το αρχείο της προσωρινής κυβέρνησης στο Κρανίδι υπό τον Γ. Κουντουριώτη τέλη 1823 - αρχές 1824 καταστράφηκε στους ύστερους χρόνους επειδή κάποια καλή κατά τα άλλα νοικοκυρά χρησιμοποίησε τα περισσότερα από αυτά τα έγγραφα για προσάναμμα όταν άναβε τον φούρνο του σπιτιού της !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου