Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

ΑΓΟΡΕΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1999 – 2006 … συνέχεια (4)


Ο χώρος ήδη έχει διαμορφωθεί σε κοινόχρηστη πλατεία.



............................................................................................................................................
............................................................................................................................................
........................................................................................................................................
........................................................................................................................................

ΑΓΟΡΕΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1999 – 2006 … συνέχεια (3)


Πρόκειται για το οικόπεδο που αγοράστηκε ακριβώς απέναντι από το Εργοστάσιο Βιολογικού Καθαρισμού Κρανιδίου, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή της μονάδας προεπεξεργασίας βοθρολυμάτων. 

Το έργο αυτό δεν υλοποιήθηκε λόγω απώλειας της χρηματοδότησης του έργου αποχέτευσης Δήμου Κρανιδίου κατά την προηγούμενη δημοτική περίοδο. 

 Μετά την πρόσφατη επανένταξη του έργου στο Ε.Π.Π.Ε.Ρ.Α.Α. και την αναμενόμενη εκ νέου δημοπράτησή του, το οικόπεδο αυτό θα χρησιμοποιηθεί για τον ίδιο σκοπό. Προσωρινά χρησιμοποιείται ως σταθμός μεταφόρτωσης απορριμμάτων. 


............................................................................................................................................
............................................................................................................................................
............................................................................................................................................
............................................................................................................................................

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΚΟΙΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΩΝ ΠΟΡΤΟΧΕΛΙΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΙΟΝΗΣ



Ο Πρόεδρος του ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ  Εμμανουήλ Π. Φλωρής στην 1η συνεδρίαση του Δ.Σ. στις  28/01/ 2014 με πρώτο Θέμα της ημερήσιας διάταξης την Υποβάθμιση των Λιμενικών Αρχών ζήτησε ψήφισμα-διαμαρτυρία και κατέθεσε τις θέσεις του ως ακολούθως: 

Με μεγάλη δυσαρέσκεια πληροφορηθήκαμε τις τροποποιήσεις που σχεδιάζονται από το  Υπουργείο Ναυτιλίας κι Αιγαίου, στο όνομα  των μεταρρυθμιστικών δράσεων για την υποβάθμιση των Υπολιμεναρχείων Πορτοχελίου κι Ερμιόνης σε Λιμενικά Τμήματα και  την κατάργηση του   Λιμενικού  Σταθμού της Κοιλάδας.
Διαφωνώ, ενίσταμαι και διαμαρτύρομαι έντονα στο  Υ.Ν.Α. για την επερχόμενη αναδιάρθρωση ως προς το Δήμο Ερμιονίδας κι αιτούμαι να παραμείνουν ως έχουν τα Υ/Χ   Πορτοχελίου  κι  Ερμιόνης όπως κι ο Λ.Σ Κοιλάδας για τους παρακάτω λόγους:

1ον Αυτή η εξέλιξη, θα έχει σαν αποτέλεσμα  την απίστευτη ταλαιπωρία  των Δημοτών μας. Μία ακόμα οικονομική δυσκολία που θα αντιμετωπίσουν μέσα στη συνεχιζόμενη κρίση κι ύστερα από κατάργηση κι άλλων υπηρεσιών κρατικής παροχής στο Δήμο μας. Το Ναύπλιο, όπου συγκεντρώνονται όλες οι υπηρεσίες απέχει από το Δήμο μας 70-100 χιλιόμετρα.

2ο Προκύπτει πολύ μεγάλο θέμα ασφάλειας κι εφαρμογής των νόμων για όσους κινούνται στη θαλάσσια, χερσαία κι εξομοιούμενη ζώνη των τριών λιμανιών. Δεν πρέπει να διαφεύγει το γεγονός ότι  ο μεγάλος όγκος μονίμων κατοίκων κι επισκεπτών κινείται στις ζώνες λιμένων.

3ον Αστυνόμευση: Όπως είναι αποδεδειγμένο υπάρχει μεγάλη παραβατικότητα  με κατασχέσεις πλοίων και φορτηγών οχημάτων σχετικά με τη μεταφορά λαθραίων προϊόντων  και την αποβίβαση λαθρομεταναστών σε πολλά σημεία της μεγάλης ακτογραμμής του Δήμου μας.

4ο Χωροθέτηση: Με απόφαση του Δ.Σ του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Ερμιονίδας και τη συνδρομή των Λιμενικών Αρχών των τριών λιμένων έχει γίνει χωροθέτηση και τακτοποίηση κάθε τύπου σκαφών που εποπτεύεται από τη Λιμενική Αστυνομία και θα προκύψει πρόβλημα στις προσεγγίσεις με αποτέλεσμα την αναρχία.

5ο Δρομολόγηση  πλοίων: Παραδοσιακά υπάρχουν δρομολογημένα πλοία στους λιμένες Ερμιόνης και Πορτοχελίου.  Πρόσφατα φιλοξενήσαμε το πλωτό μουσείο «Νεράιδα», που καταδεικνύει την ιστορικότητα των δρομολογίων.

6ον Αλιευτικά σκάφη: Δραστηριοποιούνται και στους τρεις  λιμένες πολλά σκάφη παράκτιας και  μέσης αλιείας. Τα λιμάνια μας έχουν χαρακτηρισθεί επίσημα ως λιμάνια εκφόρτωσης αλιευμάτων. Με δεδομένη την υποχρέωση από το νόμο των κυβερνητών κι ιδιοκτητών των σκαφών να προσκομίζουν ημερολόγια αλιείας, να θεωρούν ημερολόγια γέφυρας και ναυτολόγια για τον απόπλου-κατάπλου, πώς θα μπορέσουν να εκτελεστούν αυτές οι άμεσες πράξεις μετά  την κατάργηση του Λ.Σ. Κοιλάδας;  Προστίθενται  κι άλλα εμπόδια,  στον ήδη επιφορτισμένο με προβλήματα αλιευτικό κλάδο που βρίσκεται στα όρια της επιβίωσης του.  Κατά τ’ άλλα  οι κυβερνόντες  προτρέπουν  τους πολίτες για την επιστροφή στον πρωτογενή τομέα και τη τόνωση της παραγωγής. Εκτός κι αν τελικά οι αλιείς δεν συγκαταλέγονται στην παραγωγική τάξη.
7ο Υπάρχουν πολλά   καταστήματα  υγειονομικού  ενδιαφέροντος με  ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων  στις ζώνες λιμένων που πρέπει  να ελέγχονται από τις λιμενικές αρχές.

8ο Λιμενικά τέλη: Όπως είναι γνωστό μόνον ένστολοι λιμενικοί  υπάλληλοι δύναται να εισπράττουν  χρήματα από τα ελλιμενισμένα σκάφη. Προβλέπεται απαράδεκτα μεγάλη μείωση των εσόδων για το Δ.Λ.Τ.Ε.  Εδώ επισημαίνω  την άψογη συνεργασία των λιμενικών αρχών με το Δ.Λ.Τ.Ε.

9ο Καταφύγιο τουριστικών  σκαφών στο Πορτοχέλι  και Μαρίνα στην Ερμιόνη. Οι παραπάνω ολοκληρωμένες κι εγκεκριμένες μελέτες βρίσκονται στο στάδιο τευχών δημοπράτησης κι επίκειται η έναρξη  εργασιών. Τίθεται θέμα ασφάλειας, αστυνόμευσης  κι εφαρμογής των νόμων στους χώρους αυτούς με δεδομένη τη μείωση προσωπικού στα υποβαθμιζόμενα Υ/Χ.

10ο Στην εξομοιούμενη ζώνη Κοιλάδας πραγματοποιείται μεγάλο έργο του Δ.Λ.Τ.Ε. Ηλεκτρομηχανολογική εγκατάσταση κόστους 125.000,00 € με παροχή νερού και ρεύματος στα ελλιμενισμένα σκάφη. Ανυπαρξία αστυνόμευσης για κακόβουλες και μη  ενέργειες  με την κατάργηση του Λ.Σ. Κοιλάδας.  Επίσης στη χερσαία ζώνη Ερμιόνης στο βόρειο λιμένα θα γίνει προμήθεια πυργίσκων και στο νότιο λιμένα βρίσκεται σ’εξέλιξη  μελέτη ηλεκτρομηχανολογικής εγκατάστασης. Το Υ.Ν.Α που προωθεί αυτές τις αλλαγές έχει αναλογιστεί το κόστος και το μέγεθος των ευθυνών;

11ο Στην Κοιλάδα δραστηριοποιούνται δύο μεγάλα ναυπηγεία όπου πραγματοποιούνται πάνω από πεντακόσιες ανελκύσεις και καθελκύσεις σκαφών ετησίως.

12ο Υπάρχει έμπρακτα έντονο ενδιαφέρον για δημιουργία υδατοδρομίων στα λιμάνια  της αρμοδιότητάς  μας.

Εν κατακλείδι, θεωρούμε δεδομένο ότι ο Δήμος Ερμιονίδας θα παραχωρήσει χώρο για τη στέγαση του Λιμενικού Σταθμού Κοιλάδας στο κοινοτικό κατάστημα και το Δ.Λ.Τ.Ε δεσμεύεται  να τοποθετήσει φυλάκιο στη ζώνη λιμένα για τις ανάγκες της υπηρεσίας.
Προσκαλώ σε ανοιχτή  συζήτηση τους δύο Υπουργούς και Βουλευτές του νομού μας  κ. Μανιάτη και κ. Ανδριανό και το Βουλευτή  κ. Κοδέλα να πάρουν θέση και να προσπαθήσουμε από κοινού ν’ανατρέψουμε αυτή την εξέλιξη.


Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ  ΤΟΥ Δ.Λ.Τ.Ε

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Π. ΦΛΩΡΗΣ

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΥΔΡΑΣ κ.ΚΟΤΡΩΝΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ ΣΤΙΣ 30/11/2011






Ο κ.Κοτρώνης είχε δεσμευτεί τότε ότι η επισκευή του μώλου στο Μετόχι θα είχε μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση των κατοίκων της Ύδρας για τα έκτακτα περιστατικά και μάλιστα σε περίπτωση δυσμενών καιρικών συνθηκών.


Μετά από αυτή την τοποθέτηση το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ερμιονίδας είχε ομόφωνα αποφασίσει να κάνει δεκτό το αίτημα του Λιμενικού Ταμείου Ύδρας για την εξυπηρέτηση των κατοίκων του νησιού.


Ο καθένας πλέον μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του σε σχέση με το παρασκήνιο που ακολούθησε μέχρι σήμερα και τις αποφάσεις που ελήφθησαν. Πέραν αυτού όμως ο Δήμος Ερμιονίδας, με κάθε νόμιμο μέσο, θα βάλει τα πράγματα στη σωστή τους θέση.

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

ΑΓΟΡΕΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1999 – 2006 … συνέχεια (2)


Το οικόπεδο αγοράστηκε για την κατασκευή νηπιαγωγείου στο Πορτοχέλι, το οποίο μέχρι τότε στεγάζονταν σε ακατάλληλους ή ενοικιασμένους χώρους.



................................................................................................................................................
................................................................................................................................................

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΗΤΑ ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙ


Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

ΑΓΟΡΕΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1999 – 2006

 

Στο κτίριο αυτό, μετά την αγορά του από το Δήμο Κρανιδίου, καταρχήν στεγάστηκε το Πυροσβεστικό Κλιμάκιο Κρανιδίου. Σήμερα στεγάζεται το Γραφείο Εξυπηρέτησης Φορολογούμενων και ένας χώρος του χρησιμοποιείται και ως αποθήκη του Δήμου.


Το κτίριο αυτό, που κάποτε λειτούργησε ως σχολείο, προορίζεται για την δημιουργία πολιτιστικού κέντρου.



..........................................................................................................................................
...............................................................................................................................................




...........................................................................................................................................
...........................................................................................................................................

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ...


Με αφορμή σχόλιο με τίτλο «Η ΠΠΣΕ τελείωσε την διαδέχεται η ΠΡΟ.ΣΥ.ΕΡ.» που δημοσιεύτηκε στα ηλεκτρονικά μέσα στις 19/01/2014 από τον αγαπητό φίλο Μάκη Κατσαΐτη και με ευκαιρία την ίδρυση νέας παράταξης υπό τον κ.Λάμπρου, θέλω να πω τα εξής:
1.Η Προοδευτική Πατριωτική Συμπαράταξη Ερμιονίδας, η Παράταξή μας, «δεν τελείωσε ούτε πρόκειται να τελειώσει», τουλάχιστον πριν από τις δημοτικές εκλογές του 2014. Ούτε βέβαια την διαδέχεται η υπό ίδρυση νέα παράταξη με πρωτοβουλία του κ. Τάσου Λάμπρου, ο οποίος είναι ενεργό και δραστήριο μέλος μέχρι σήμερα της Προοδευτικής Πατριωτικής Συμπαράταξης Ερμιονίδας και θα είναι μέχρι του πέρατος της θητείας μας και ίσως και κάποια άλλα μέλη της. Δεν έχει ληφθεί άλλωστε ούτε κάποια σχετική απόφαση διάλυσης της παράταξής μας, ούτε ο κ. Λάμπρου έχει παραιτηθεί από μέλος της. Ο κ. Λάμπρου επέλεξε, όπως είχε άλλωστε κάθε δικαίωμα, να ξεκινήσει την ίδρυση νέας παράταξης διακηρύσσοντας νέες αρχές και θέσεις και όχι να τεθεί επικεφαλής της Προοδευτικής Πατριωτικής Συμπαράταξης Ερμιονίδας μετά την έγκαιρη δήλωσή μου ότι δεν επιθυμώ να συνεχίσω να είμαι Δήμαρχος στη νέα δημοτική περίοδο. Αυτό είναι μια επιλογή για την οποία ο ίδιος και οι συνεργάτες του στην υπό ίδρυση παράταξη έχουν ασφαλώς την ευθύνη. Σε κάθε περίπτωση όμως υπερασπίστηκε και υπερασπίζεται με παρρησία το έργο μας.

2.Η Παράταξή μας, η «Προοδευτική Πατριωτική Συμπαράταξη Ερμιονίδας», είναι παρούσα τα τελευταία 16 χρόνια στα δημοτικά δρώμενα του τόπου μας. Είναι η παράταξη που υλοποίησε με επιτυχία και παρά τα σοβαρά αντικειμενικά προβλήματα και εμπόδια, τις δύο μεγάλες διοικητικές μεταρρυθμίσεις του Καποδίστρια και του Καλλικράτη. Είναι η παράταξη των μεγάλων έργων, της ένταξης έργων σε κοινοτικά και άλλα προγράμματα. Είναι η παράταξη των μεγάλων τομών στη κοινωνική ζωή του τόπου μας και τον πολιτισμό.
Το 2014 είναι χρονιά που θα γίνουν αυτοδιοικητικές εκλογές. Μετά την ειλημμένη και δημοσιοποιημένη απόφασή μου να μην είμαι πάλι υποψήφιος Δήμαρχος, η Παράταξή μας, η Προοδευτική Πατριωτική Συμπαράταξη Ερμιονίδας, με τα τόσα θετικά πεπραγμένα ασφαλώς δικαιούται να έχει ιστορική συνέχεια στα αυτοδιοικητικά μας πράγματα.
Όσο και αν τα πρόσωπα παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των πολιτικών οργανώσεων και παρατάξεων, άλλο τόσο οι παρατάξεις με τέτοια και τόσο θετική προσφορά οφείλουν να δώσουν βήμα και συνέχεια στην πορεία τους, είτε αυτόνομα είτε συμμαχώντας με άλλες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, πράγμα το οποίο άλλωστε μέχρι σήμερα διακρίνει τις στρατηγικές μας επιλογές.  
3.Σε κάθε περίπτωση η «Προοδευτική Πατριωτική Συμπαράταξη Ερμιονίδας» θα παραμείνει ζωντανή και δραστήρια και ο τρόπος συνέχισης της δράσης, του έργου μας και της συμμετοχής της στις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα αποφασιστεί σύντομα. Οι χιλιάδες δημότες και δημότισσες, οι φίλοι και οι ψηφοφόροι της παράταξής μας που μας εμπιστεύτηκαν τόσες φορές, συνεχίζουν να μας εμπιστεύονται και περιμένουν από εμάς σήμερα, ιδιαίτερα μέσα σε αυτή τη δύσκολη για την πατρίδα και τον τόπο μας συγκυρία, να συνεχίσουμε τη δράση και το έργο μας.
Ο λαός της Ερμιονίδας στη συντριπτική του πλειοψηφία περιμένει από εμάς να αναλάβουμε πρωτοβουλίες ευθύνης, να ενοποιήσουμε τις προοδευτικές και πατριωτικές δυνάμεις του τόπου και να διαλύσουμε το θολό προεκλογικό τοπίο που έχει δημιουργηθεί.

Ο Επικεφαλής της
Προοδευτικής Πατριωτικής Συμπαράταξης Ερμιονίδας
και Δήμαρχος Ερμιονίδας
Δημήτρης Καμιζής


Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ




Είναι φανερό ότι η μείζων αντιπολίτευση και ιδιαίτερα το μέλος της παράταξης του κ.Σφυρή κ.Ι. Αντωνόπουλος, ενοχλείται σε κάθε πρωτοβουλία μας, σε κάθε δράση και έργο μας για τα Δίδυμα. Το ίδιο ενοχλήθηκε και από την πρωτοβουλία μας, την οποία μαζί με πολλούς εθελοντές από τα Δίδυμα υλοποιήσαμε ώστε να χαιρόμαστε σήμερα μαζί με τους συμπατριώτες μας αυτό το εντυπωσιακό έργο πολιτισμού, το Λαογραφικό Κέντρο Διδύμων.

Και βέβαια οι μόνοι που απουσίαζαν και απουσιάζουν από αυτή την εθελοντική προσπάθεια είναι ο κ. Αντωνόπουλος και τα μέλη της παράταξης στην οποία ανήκει.

Και δεν έφτανε μόνο αυτό, αντί του «μάννα, χολήν».

Τόσο ο ίδιος όσο και ο κατά συνήθεια υβριστής των πάντων από τα Δίδυμα καταγόμενος, εξετράπησαν σε πρωτοφανείς ύβρεις εναντίον της Δημοτικής Συμβούλου κας Γιώτας Σαμπάνη – Μπάρδη, η οποία τόλμησε να πει την αλήθεια, γιατί φυσικό είναι όσοι δεν την αντέχουν να εκτρέπονται σε ύβρεις και συκοφαντίες.

Κύριε Αντωνόπουλε, έχω να σας πω ότι όλες οι αποφάσεις και οι πράξεις μου έχουν πάντοτε γνώμονα το συμφέρον του τόπου και συγκεκριμένα του χωριού μας, των Διδύμων.

Εγώ δεν υπήρξα υπάλληλος κανενός Δημάρχου, ούτε έκλεισα τους δρόμους για να φέρω τα σκουπίδια στα Δίδυμα. Εγώ αγωνίστηκα και αγωνίζομαι με τις μικρές μου γνώσεις και με την αγάπη που έχουμε κάποιοι για τα Δίδυμα (οι περισσότεροι πιστεύω), να κάνω καλό στο χωριό μας και όχι να το μετατρέψω σε σκουπιδότοπο όπως το έκανες εσύ.  

Και τολμάς να θέλεις να ξανακατέβεις και στις εκλογές.

Και τέλος, το έχουμε πει και το έχουμε αποφασίσει, το ότι όποιο σωματείο και σύλλογος θέλει μπορεί να χρησιμοποιεί το κοινοτικό γραφείο για τις συνεδριάσεις του αλλά και για την φύλαξη των αρχείων και των υλικών τους.



Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΔΙΔΥΜΩΝ

ΣΕΡΕΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΟΣΟ ΠΟΤΕ...

Αισχρολογία: η κουλτούρα της ντροπής




"Το ελληνόπουλο έχει μια παράδο­ση παλληκαριάς. Πρέπει να του εξηγηθεί πειστικά ότι η αισχρολογία και η βρισιά είναι το καταφύγιο του δειλού."



Αναμφισβήτητα μία από τις παραμέτρους της νεανικής βίας είναι το βίαιο λεξιλόγιο, η αισχρολογία, που η σημερινή νεολαία σε συντριπτικό ποσοστό έχει υιοθετήσει ως κώδικα επικοινωνίας. Το επιθετικό λεξιλό­γιο αυξάνει την επιθετικότητα. Διότι στη βρισιά αναγκάζεται κανείς συχνά ν' απαν­τήσει με μια γροθιά. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να προσεγγίσουμε το ζήτημα αυτό από μια γενικώτερη παιδαγωγική σκοπιά.
Είναι γεγονός ότι το υβριστικό, το χυδαίο λεξιλόγιο συνιστά μία μορφή λε­κτικής βίας, που συχνά είναι πιο οδυνηρή και από τη σωματική. Κι ακόμη είναι αδιαμφισβήτητο ότι πολύ συχνά η λεκτική βία αναπαράγει τη σωματική. Αποτελεί τρόπον τινά, το έναυσμα για τη γενικώτερη εκδήλωση της βίας. Συμβαίνει και στην περίπτωση αυτή ό,τι και στην κακοκαιρία: πρώτα ακούγεται η βροντή και μετά ακολουθεί η αστραπή. Η βρισιά έχει σαν συνεπακόλουθο τη γροθιά. Διότι οι υβριστικές και χυδαίες εκφράσεις έχουν σαν αποτέλεσμα τη διέγερση του ενστίκτου και τη συσκότιση της λογικής. Ο υβριζόμενος άνθρωπος σχηματίζει, όχι πάντα άδικα την αντίληψη, ότι μια γροθιά είναι πιο πειστι­κή από μια ευπρεπή συμπεριφορά. Δυστυ­χώς στις ύβρεις δεν μπορείς ν' απαντήσεις με επιχειρήματα. Ούτε πάλι είναι δυνατόν να κατέβει κανείς στο επίπεδο του υβριστή και στις ύβρεις ν' απαντήσει με ύβρεις.
Αυτά ίσχυαν σ' όλες τις εποχές. Στη δική μας εποχή όμως η αισχρολογία έγινε συρμός και φυσικά διασυρμός. Μερικοί, που θέλουν όλα να τα δικαιολογούν και να τα ιδεολογικοποιούν, καταφεύγουν στον Αριστοφάνη ή στους περίφημους «γεφυρισμούς», στις ύβρεις και τα σκαμπρόζικα πειράγματα που αντήλλασσαν οι Αθη­ναίοι κατά την επιστροφή τους από τα Ελευσίνια Μυστήρια στο γεφύρι του Κηφισού. Λησμονείται όμως μια «λεπτο­μέρεια»: οι αρχαίες θεατρικές παραστάσεις —άρα και οι κωμωδίες— ήταν μέρος θρη­σκευτικών τελετών κι είχαν έναν καθαρτι­κό χαρακτήρα. Το ίδιο και οι «γεφυρισμοί». Ό,τι δεν έπρεπε οι άνθρωποι να λένε στην καθημερινή ζωή τους, το έλεγαν σε κάποια γιορτή, όπως συνέβαινε σε νεώ­τερη εποχή με το καρναβάλι. Ασφαλώς, κύριο στοιχείο των αρχαίων Αθηναίων ήταν η ευτραπελία, που έδειχνε ανεβασμένο κοινωνικό επίπεδο, κάτι που μόνο η ζωή στο άστυ μπορούσε να εξασφαλίσει. Από εδώ προέκυψαν και οι όροι «αστείος» και «αστείο». Η τελευταία λέξη σε νεώτε­ρη εποχή λέγεται «χωρατό», που πιθανόν να προέρχεται από τη λέξη χώρα, που σημαίνει την πόλη. Αυτό που εμείς λέμε «αστείο», οι αρχαίοι το έλεγαν ευτραπελία. «Ἡ γάρ εὐτραπελία πεπαιδευμένη ὕβρις ἐστίν», λέγει ο Αριστοτέλης (Ρητορ. 1389,b18). Το «πεπαιδευμένη ὕβρις» απο­δίδεται σήμερα διεθνώς με τον όρο «χιού­μορ», που αποτελεί εξευρωπαϊσμένη έκφραση της ελληνικής «χυμός»! Εκ­φράζει, δηλαδή, κάτι χυμώδες, όχι θυμώδες.
Το πόσο αποστρέφονταν οι αρχαίοι την αισχρολογία φαίνεται από το γεγονός ότι στο πρώτο και κορυφαίο ποιητικό δημιούργημα όλων των αιώνων, την Ιλιά­δα, που είναι περιγραφή συγκρούσεων κατά πρώτο λόγο λεκτικών και ακολούθως στρατιωτικών, οι ανταλλασσόμενες ύβρεις, ακόμη και αυτές ανάμεσα στον Αγαμέ­μνονα και τον Αχιλλέα, δεν ξεφεύγουν από τα πλαίσια της ευπρέπειας. Γι' αυτό άλλωστε η ραψωδία αυτή πάντα διδασκόταν στα σχολεία μας. Εξαίρεση μέσα στην Ιλιάδα αποτελεί η περίπτωση του Θερσίτη, που μιλάει με απρεπείς εκφράσεις κατά του Αγαμέμνονα, πράγμα που υποχρεώνει τον Οδυσσέα να τον «καταχερίσει» για να τον συνετίσει. Από τ' όνομα του Θερσίτη γενικά ο άκοσμος τρόπος ομιλίας ονομά­σθηκε «θερσιτισμός».
Θα πίστευε κανείς, ακούγονταςσήμε­ρα τα Ελληνόπουλα, πως δεν είναι απόγο­νοι του Νέστορα «τοῦ δ’ ἀπό στόματος μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδής»  (από το στό­μα του οποίου έρρεε λόγος γλυκύτερος από μέλι) (Α, 249), αλλά του Θερσίτη. Η αισχρολογία είναι πια κάτι πολύ συνηθι­σμένο μεταξύ των νέων, κάτι που όμως δεν άφορα στους νέους αλλά ενδιαφέρει άμεσα όλους μας. Είναι γεγονός ότι το σημερινό ελληνόπουλο δεν Έχει γλωσσική παιδεία, δεν έχει γλωσσική κουλτούρα. Αγνοεί τον πολιτισμό της γλώσσας, που μόνη της συνιστά έναν ολόκληρο πολιτισμό. Οι νέοι μας μπορούν να συνεννοούνται με ένα πενιχρό λεξιλόγιο 1000 περίπου λέξεων, που οι περισσότερες ανήκουν στα λεγόμενα «ιδιόλεκτα» και γεωγραφικώς τοποθε­τούνται από τον αφαλό και κάτω. Η λέξη με τα τρία άλφα έχει γίνει πλέον ταυτότητα. Δεν είναι ότι η λέξη αυτή κά­νει τα παιδιά μας συνονόματα αλλά έχει γίνει συνώνυμη και της χώρας μας, παρ' όλο που αυτή στην δημοτιστική έκφρασή της έχει μόνο δύο άλφα. Ο γράφων έχει προτείνει η πρωτεύουσα της χώρας να μεταφερθεί στη ...Μαλακάσα.
Οι νέοι είναι από τη φύση τους ορμη­τικοί. Η ορμή συχνά τους κάνει βίαιους και αυτή η βιαιότητα εκφράζεται από μια λεκτική ακράτεια. Σήμερα όμως δεν εθίζε­ται ο νέος, όπως παλιά, ούτε στο σπίτι, ούτε στο σχολείο, στο να χαλιναγωγεί τη γλώσσα του. Ουδόλως νοιάζεται για το «ποῖον ἔπος φύγεν ἔρκος ὀδόντων», ποια λέξη δηλαδή φεύγει από το φράγμα των δοντιώντου. Οι παλιές συμβουλές του τύπου «ἔν ὀργῇ μήτε τι λέγειν, μήτε τι πράττειν» θεωρούνται «ντεμοντέ». Ούτε πια τέ­τοιες φράσεις μπαίνουν σαν θέματα έκθεσης στα σχολεία. Θα το θεωρούσαν ανα­χρονισμό κάποιοι «προοδευτικοί». Όμως η λεκτική χυδαιότητα έχει συχνά ως αποτέ­λεσμα την επιθετικότητα. Ερεθίζει το επιθετικόένστικτο του υβριζόμενου ή των αλληλοϋβριζομένων και η συμπλοκή γίνεται αναπόφευκτη.
Οι αιτίες που δημιούργησαν αυτή την «κουλτούρα της ντροπής» είναι κατά κύριο λόγο κοινωνικές. Οι ευθύνες της κοι­νωνίας για την ενεργοποίηση των επιθε­τικών τάσεων του σημερινού ανθρώπου είναι αναμφισβήτητες. Η λανθασμένη δια­δικασία εκκοινώνησης (κοινωνικοποίησης) και η παράλληλη αλλαγή του ρόλου των παραδοσιακών φορέων αγωγής, σχολείου και οικογένειας, καθώς και η εμφάνιση νέων φορέων αγωγής, όπως η τηλοψία, συμβάλλουν καθοριστικά στην αρνητική διαμόρφωση της ιδεολογικής ταυτότητας των νέων, σε μια ηλικία όπου κάθε παιδί αναζητεί το δικό του ιδεολογικό στίγμα.
Οι απόψεις ειδικών παιδοψυχολόγων και παιδαγωγών συμπίπτουν σε μια κύρια θέση: η τηλοψία και τα διάφορα «περιο­δικά για νέους» (που γράφονται όχι από νέους) ενοχοποιούνται σε μεγάλο βαθμό για την έξαρση της λεκτικής βίας. Περιο­δικά και μικρή οθόνη έχουν μετα­βληθεί σε φροντιστήρια αισχρολο­γίας.  Η γοητεία, μάλιστα της εικόνας κάνει τον αισχρολογούντα «ήρωα» μιας ταινίας, ήρωα στη συνείδηση του αδιαμόρ­φωτου πνευματικά παιδιού, που πιστεύει πως μια βαριά λέξη είναι επίδειξη ανδρισμού και αντίδραση στον κονφορμισμό του υποκριτικού «καθωσπρεπισμού». Τα παι­διά μιμούνται τους «ήρωες» αυτούς και, χωρίς συχνά να το συνειδητοποιούν, ταυτί­ζονται ψυχικά μαζί τους. Βέβαια εδώ παί­ζει το ρόλο του και το στοιχείο του ξενομανούς μιμητισμού. Αφού το κάνουν οι Αμερικανοί, που έχουν αναχθεί σε λαό-πρότυπο, πρέπει να το κάνουμε κι εμείς. Όπως είναι γνωστό, η ταύτιση και η μίμη­ση, ως ασυνείδητοι μηχανισμοί του πνεύ­ματος, οδηγούν το νέο όχι λίγες φορές στην αισχρολογία και γενικώτερα στην επιθετι­κή συμπεριφορά.
Βέβαια ταπρώτα μαθήματα αισχρο­λογίας διδάσκεται σήμερα το παιδί «κατ' οίκον» από τους οικείους. Η «μοντέρνα» οικογένεια θέλησε να αποτινάξει το «ζυγό» της καλής συμπεριφοράς, των καλών τρό­πων, που τα μέλη της είχαν —και μάλιστα με αυστηρές τιμωρίες— διδαχθεί παλιά, για να μάθουν να λένε μόνο «καλά λόγια». Σήμερα στο οικογενειακό πλαίσιο κυριαρ­χούν, σε μεγάλο βαθμό, τα «κακά λόγια». Ένας περίπατος με τ' αυτοκίνητο του μπα­μπά δίνει την ευκαιρία στο μικρό παιδί να πλουτίσει το «θρησκευτικό» και σεξουαλι­κό λεξιλόγιό του. Τον μπαμπά ακολουθεί κατά πόδας και η μαμά. Διότι η σύγχρονη γυναίκα, για να δείχνει χειραφετημένη, πρέπει να αισχρολογεί σαν παλαιός καραγωγέας. Σήμερα τα κορίτσια ανταγωνίζον­ται σε αισχρόλογα τ' αγόρια. Η αιδώς ανή­κει πλέον στο παρελθόν.
Οι σύγχρονες μεγαλουπόλεις και ο ασφυκτικός τρόπος ζωής έχουν προδια­γράψει σε μεγάλο βαθμό τη συμπεριφορά των νέων. Ο παθογενής πολιτισμός μας, με την αγωνία, την ένταση και την ανομία που γεννά, είναι παράγοντας που ευνοεί την εκρηκτική λεκτική συμπεριφορά. Όταν δεν έχεις λόγο να ευχαριστήσεις, σου έρχεται να βλαστημήσεις. Ο νέος συμπιέζεται. Από πολλούς η βλαστήμια θεωρείται σαν εντύπωση, κάτι σαν δικλίδα ασφαλείας. Ανακουφίζει, λένε, ψυχικά. Είναι η σύγχρονη μορφή εξομολόγησης. Γι’ αυτό άλλωστε έχει τόσες ...θρησκευτικές αναφορές!
Κοντά σ' αυτό έρχεται να προστεθεί και η διάψευση των νεανικών ελπίδων, το συναίσθημα της απογοήτευσης και της απελπισίας, που ανοίγει το δρόμο σε μια αρνητική, επιθετική συμπεριφορά, με κύριο χαρακτηριστικό τη βλαστήμια. Αυτό ενι­σχύεται και από την συμβολή άλλων, που θεωρούν την αισχρολογία σαν απελευθέρω­ση και σαν πράξη αντίδρασης κατά του κοινωνικού και πνευματικού κατεστημέ­νου. Η μοντέρνα λογοτεχνία, κυρίως αυτή που γράφεται από νέους και απευθύνεται σε νέους, έχει σαν βασικό γνώρισμα την αισχρολογία, σήμα κατατεθέν μιας νέας εκφραστικής φόρμας, που θα μπορούσε να ονομασθεί «Επανάσταση της Γλώσ­σας». Έτσι η γλώσσα των μαστροπών καθορίζει το σύγχρονο νεανικό γλωσσάρι. Μερικοί νεαροί —και νεαρές— χρησιμο­ποιούν το βορβορώδες αυτό λεξιλόγιο σαν αυτοεπιβεβαίωση. Είναι, κατά την άποψή τους, δείγμα ωριμότητας!
Όμως η «τριτοβάθμια εκπαίδευση χυδαιολογίας» συντελείται στα γήπεδα, κυρίως καλαθόσφαιρας και ποδοσφαίρου. Οι νέοι εδώ εθίζονται να υβρίζουν χορω­διακά, ομαδικά, ωσάν ν' αποτελούν μέλη μιας απέραντης συμφωνικής ορχήστρας, από την όποια δεν λείπουν ούτε οι «μαέ­στροι», ούτε οι «σολίστες», ούτε φυσικά τα κρουστά και πνευστά όργανα. Οι ανταλλα­γές ύβρεων, που θα έκαναν κι έναν μαρκή­σιο ντε Σαντ να ερυθριάσει, μέσω της τηλοψίας, μεταφέρονται και στα σπίτια μας. Έτσι το νέο παιδί έχει την ευκαιρία να γνωρίσει κάθε νέα λεκτική επίδοση στον τομέα της χυδαιολογίας. Οι λεξικογράφοι στο μέλλον θα διαπιστώσουν ότι η τρέχου­σα ελληνική συρρικνώνεται σε λέξεις που αναφέρονται σε αφηρημένες ή ηθικές έννοι­ες, ενώ αντίθετα εμφανίζει πλούτο σε λέ­ξεις ύβρεως, χλεύης και χυδαιότητας σημαντικές.
Για να περιοριστεί το κακό πρέπει να γίνουν πολλά. Πρώτα-πρώτα να πάψει να θεωρείται η αισχρή λέξη «μαγκιά» και η «μαγκιά» να πάψει να ταυτίζεται με το ελληνικό ήθος. Διότι «μάγκας» ονομαζό­ταν κάποτε αυτός που εξασφάλιζε τα προς το ζην από την «εργασία» γυναικών υπό­πτου ηθικής και από την παροχή προστα­σίας σε όχι ιδιαίτερα ευηπόληπτους οίκους. Είναι επίσης αναγκαίο να τεθεί κάποιος φραγμός στη λεκτική ρύπανση που εκπέμ­πουν διάφορα Μ.Μ.Ε. και να μη θεω­ρείται μορφή λογοτεχνικής πρωτοπορίας ό,τι μπορεί να έχει γράψει κι ένας επαγγελ­ματίας προαγωγός. Ας προσεχθεί από τους νέους αυτό: δεν είναι δείγμα λαϊκότη­τας το να αισχρολογεί κανείς. Είναι δείγμα λαϊκισμού, και ο λαϊκισμός είναι επίφαση λαϊκότητας ή μια ανάπηρη λαϊκότητα. Ο λαός μας στις καλές στιγμές του είναι σε­μνός. Στα δημοτικά τραγούδια μας λείπουν οι αισχρές λέξεις. Μόνο σε κάποια περιθω­ριακά άσματα, που σπάνια λέγονταν δημό­σια, μπορεί να βρει κανείς αφοδευτικό λεξιλόγιο. Συχνά βέβαια άνθρωποι του λαού βρίζουν ή βλαστημούν, αλλ' υπό ειδι­κές συνθήκες ή υπό το κράτος οργής. Η συχνή χρήση των ύβρεων και των αισχρολογιών τις αποδυναμώνει σημασιολογικά. Τις κάνει ρουτίνα. Έτσι χάνουν την εκρηκτικό­τητά τους, όταν λέγονται σε κάποιες κατα­στάσεις που δικαιολογούνται να λέγονται.
Ακόμη η γλωσσική συμπεριφορά δεν μπορεί να καθορίζεται από τους νόμους της αγοράς. Ήδη η αγορά έχει αρχίσει να νοσταλγεί την ευγενική συμπεριφορά. Οι επιχειρήσεις ζητούν νέους ευπρεπείς, ευ­γενείς, που να μπορούν να χρησιμοποιούν ένα εκλεπτυσμένο λεξιλόγιο. Το δήθεν μον­τέρνο τραγούδι που έκανε —και αναχρονι­στικά εξακολουθεί να κάνει— έμβλημα την αισχρολογία, περνάει κρίση και αντιμετω­πίζεται με ειρωνεία. Είναι πολλοί περισσό­τεροι αυτοί που νοσταλγούν και αναζη­τούν τον κομψό στίχο και τη μελωδία. Όχι την κραυγή που δήθεν εκφράζει μια εξεγερτική στάση ζωής. Βέβαια η μεγάλη ευθύνη πέφτει στην οικογένεια και στο σχολείο. Απαιτείται όχι απλώς γλωσσική απορρύ­πανση αλλά μια σταυροφορία για μια νέα γλωσσική παιδεία. Απαιτείται ένα κίνημα κοινωνικο-πολιτιστικό, για να σωθεί η κουλ­τούρα της γλώσσας, πράγμα που θα οδηγήσει σε μια άλλη γλωσσική συμπεριφορά.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η κατά­σταση θα βελτιωθεί με την αναβάθμιση της γλωσσικής παιδείας. Αν μείνουμε στους τύπους, τότε μπορεί τα παιδιά να αισχρολογούν σε πιο προχωρημένο γλωσσικό επί­πεδο, όπως συνέβη με την εκμάθηση της αγγλικής. Σήμερα όλα τα αισχρά «γκράφιτι» —κυρίως στους τοίχους των σχολείων— είναι γραμμένα σε σχεδόν άψογη αγγλική. Μερικά ελληνικά είναι ανορθόγραφα.
Όταν, λοιπόν, μιλάμε για πολιτική γλωσσικής παιδείας, εννοούμε μία οικείωση του γλωσσικού ήθους, που συνιστά μορ­φή πολιτισμού. Η γλώσσα δεν μαθαίνεται αποκλειστικά με κανόνες, αλλά —κυ­ρίως— μέσω μιας πνευματικής συμπε­ριφοράς. Το ελληνόπουλο έχει μια παράδο­ση παλληκαριάς. Πρέπει να του εξηγηθεί πειστικά ότι η αισχρολογία και η βρισιά είναι το καταφύγιο του δειλού.

Σαράντος Ι. Καργάκος