Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του Σταύρου Κούστα: Πέτρο δεν θα φύγεις ποτέ από κοντά μας!!!

  Κεραυνός αν αιθρία για όλη την Ερμιονίδα και όχι μόνο η είδηση του αιφνίδιου θάνατου του φίλου και ξεχωριστού συνάδελφου, του Πέτρου του Βαρκαρόλη. Η τρομερή είδηση του θανάτου του Πέτρου συγκλόνισε και αποδιοργάνωσε και εμένα και την κοινωνία της Ερμιόνης μας και όχι μόνο. Την δύσκολη και τραγική τούτη στιγμή αισθάνομαι την ανάγκη σαν συνάδελφος και Ερμιονίτης να πω δυο λόγια για τον φίλο όλων μας, τον άνθρωπο και τον δάσκαλο της Ερμιόνης, τον Πέτρο, παρ΄ότι αυτό ξέρω ότι δεν θα το ήθελε ποτέ και δεν θα του άρεσε.

  Η είδηση του θανάτου σου Πέτρο, σημαδεύει τις άγιες μέρες του φετινού Πάσχα, σημαδεύει όλους μας και την Ερμιονίτικη κοινωνία. Σε ευχαριστούμε για όλα όσα με αυταπάρνηση, ανιδιοτέλεια και καλοσύνη πρόσφερες στην Ερμιόνη μας. Ήταν πολύ σημαντικά, εσύ όμως απλός, ταπεινός και ανιδιοτελής έκανες τα πάντα, μη ζητώντας τίποτα παραπέρα.

  Μαζί με ελάχιστους συναδέλφους, 2 - 3 τον αριθμό, σε πολύ δύσκολες συνθήκες, αναλάβατε να δημιουργήσετε " από το μηδέν " το Γυμνάσιο Ερμιόνης, στο σχολείο του Συγγρού τότε. Καθημερινά έδινες τον αγώνα και για την παροχή γνώσης αλλά και για την υλικοτεχνική βελτίωση του Γυμνασίου Ερμιόνης. Με θετικό πνεύμα συναίνεσες και πρωτοστάτησες σε όλα τα στάδια της μετεξέλιξης του μικρού τότε Γυμνασίου Ερμιόνης σε Γενικό Λύκειο και Γυμνάσιο Ερμιόνης.

  Όλα αυτά τα χρόνια ήσουνα ο δάσκαλος και φίλος τόσων μαθητικών γενιών, αλλά και των παιδιών μας. Σε αποκαλούσαν Πέτρο. Αυτό το " Πέτρο " όμως έκρυβε μια άπειρη εκτίμηση, ένα ανυπέρβλητο σεβασμό και μια ανεκτίμητη αγάπη. Η ποιότητά σου σαν άνθρωπος και σαν δάσκαλος σε κατέστησε σε όλους σημείο αναφοράς για το πρότυπο του δασκάλου. Αγάπησες την Ερμιόνη, τους Ερμιονίτες και το σχολείο μας. Γιαυτό και όλη σου την θητεία, 35 περίπου χρόνια, την υπηρέτησες στο σχολείο της Ερμιόνης. Και αυτή σου την στάση οι Ερμιονίτες και οι Ερμιονίτισσες την αναγνώριζαν και όπου σε συναντούσαν σε αγκάλιαζαν, σου χαμογελούσαν και σου εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη και την αγάπη τους.

  Η γνώμη σου για τα θέματα του σχολείου και όχι μόνο ήταν βαρύνουσα για όλους. Και δεν φοβήθηκες ποτέ να την εκφράσεις, πιστοποιώντας το ήθος και την βαθιά δημοκρατική συνείδηση που είχες από νέος ακόμα. Και για όλους εμάς τους συνομιλητές, τους συναδέλφους και τους φίλους σου ήταν πάντα σημείο αναφοράς και καταλύτης.

  Φίλε Πέτρο,

παρ' ότι ξέρω ότι δεν θα το ήθελες, αισθάνομαι την ανάγκη να δημοσιοποιήσω αυτό που αποκόμισα από την 20ετή συνυπηρέτηση μαζί σου στο σχολείο της Ερμιόνης μας. Επέτρεψέ μου το " μας ", γιατί αυτό αποδίδει τους ισχυρούς σου δεσμούς με το σχολείο που πάλεψες από το μηδέν να φτιαχτεί και το επί 35 χρόνια δεσιμό σου με την κοινωνία της Ερμιόνης που καθολικά σε θεωρούσε δικό της άνθρωπο. Ήσουν ο άνθρωπος από τον οποίο εκπορευόταν η ανάγκη για συνύπαρξη και συνεργασία των καθηγητών, προς όφελος των παιδιών και της Ερμιονίτικης κοινωνίας . Δεν σταμάτησες δε στιγμή με την συμπεριφορά σου στο Γραφείο, στο προαύλιο του σχολείου και στην τάξη να μας στέλνεις το μήνυμα και να μας επιβάλεις να αγαπάμε υπερβολικά τα παιδιά και να μας δημιουργείς το αίσθημα και την υποχρέωση της μέγιστης προς αυτά προσφοράς.

  Πέτρο όσο και αν ο θανατός σου είναι συνταρακτικός και δεν θέλουμε με τίποτα να συμβιβαστούμε με την απουσία και την έλλειψη σου, εμείς όλοι που σε ξέρουμε, που σε ζήσαμε και που σε αγαπήσαμε, σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας πρόσφερες. Θα μας λείψεις πολύ!!! Θα είσαι όμως ο Πέτρος μας!!!

  Εγώ σαν άνθρωπος και σαν συνάδελφος αλλά και η κοινωνία της Ερμιόνης συμμετέχουμε στο βαρύ πένθος και σου απευθύνουμε ένα " ευχαριστούμε "σαν ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης για όσα πρόσφερες στην Ερμιόνη μας!!!

ΔΑΣΚΑΛΕ ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ

Σταύρος Κούστας 

Αντιδήμαρχος Δημοτικής Ενότητας Ερμιόνης 

του Δήμου Ερμιονίδας.