ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 2010

Την Τρίτη 22 ΔΕΚ 2009 ψηφίστηκε από το Δ.Σ. κατά πλειοψηφία το Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου Κρανιδίου για το 2010, που έχει καθαρά προεκλογικό χαρακτήρα εν όψει των επικείμενων Δημοτικών εκλογών του Νοεμβρίου του 2010. Για όσους παρακολουθούν τα δημοτικά πράγματα τα τρία τελευταία χρόνια, κυρίως απαριθμεί και περιλαμβάνει αθροιστικά τα έργα που είχαν εγγραφεί να πραγματοποιηθούν στα Τεχνικά Προγράμματα των προηγούμενων χρόνων και δεν πραγματοποιήθηκαν.

Όπως επανειλημμένα έχουμε καταγγείλει στο παρελθόν, η σημερινή Δημοτική Αρχή επέδειξε πρωτοφανή απραξία για τα ιστορικά χρονικά του Δήμου Κρανιδίου αλλά και των πρώην Κοινοτήτων που τον συναποτελούν σήμερα, ώστε δίκαια να χαρακτηρίζεται από τους Δημότες, σαν η χειρότερη Δημοτική Αρχή που πέρασε ποτέ από αυτό τον τόπο.

Αυτά λοιπόν που δεν κατάφερε να κάνει μέσα σε τρία ολόκληρα χρόνια υπόσχεται πάλι σήμερα μέσω του Τεχνικού Προγράμματος ,ότι θα τα κάνει όλα μέσα στον τελευταίο προεκλογικό χρόνο. Να μιλήσει κανείς για σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας και ικανότητας που ως δια μαγείας θα διορθωθεί τον τελευταίο χρόνο ή για μια νέα επιχείρηση εξαπάτησης των δημοτών;

Εγώ σίγουρα θα προτιμούσα να συμβεί το πρώτο και ας γίνουν τα έργα που δεν έγιναν έστω και την τελευταία στιγμή γιατί ο τόπος μας έμεινε πολύ πίσω αυτά τα χρόνια και καθόλου δεν του άξιζε τέτοια τύχη. Ασφαλώς η ένσταση της Αντιπολίτευσης δεν είναι για τα έργα που είναι απαραίτητα, αλλά για την ανικανότητα αυτής της Δημοτικής Αρχής να τα πραγματοποιήσει έστω και χάριν προεκλογικής σκοπιμότητας. Το έργο άλλωστε της αποχέτευσης είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα .

ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ...

Από την φίλη Αναστασία Γιαγκιόζη. κάντε κλικ πάνω στην εικόνα.

δι ευχών!!! μέρες που είναι...

Άλλο ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο της κ Δέσποινας Δημότση το οποίο <<προσυπογράφω>>.Η κ Δημότση με εξαιρετικά διεισδυτική ματιά,ανατέμνει καθημερινά κοινωνικά θέματα , στερεότυπα και συμπεριφορές και μέσα από τον σαρκασμό επιχειρεί την ανατροπή.

Ενημέρωση
δι ευχών!!!!
December 25, 2009 at 8:17 pm · Filed under κοινωνικά-social
Οι διαχρονικοί μας καλοί τρόποι επιβάλλονται να τίθενται σε εφαρμογή όλες τις «καλές» μέρες του χρόνου, ήτοι γιορτές, γενέθλια κτλ. και να κορυφώνονται πριν από το τέλος κάθε ημερολογιακού έτους. Δείγματα καλής συμπεριφοράς ή απλά τυπικότητας; Ή ένας πολύ καλός συνδυασμός αυτών των δύο;
Η ανταλλαγή των ευχών θα πρέπει να υφίσταται πρώτα στην λογική και την ειλικρίνεια και έπειτα οπουδήποτε αλλού. Ποιος ο λόγος να ευχηθούμε τυπικά στην βάπτιση «να σας ζήσει»; Ήδη ζει, θα μπορούσαμε να ευχηθούμε απλά «υγεία». Ποιος ο λόγος του μακάβριου «να ζήσεις να τον θυμάσαι»; Ένα απλό «κουράγιο» θα ήταν υπέρ αρκετό γιατί αυτό προτρέχει. Το «και στα δικά σου» θα μπορούσε κάλλιστα να αντικατασταθεί με ένα «ότι επιθυμείς στη ζωή σου». Θα ήταν τουλάχιστον μια ειλικρινείς και πραγματική ευχή για να έρθει εις πέρας. Τώρα το τυπικό «χρόνια πολλά» στην ονομαστική εορτή είναι άλλη μια άτοπη ευχή. Δηλαδή απλά ονομάστηκες όπως ονομάζεσαι από απλή απόφαση των γονέων σου, δεν το διάλεξες. Έτυχε να γιορτάζεις 25/12 γιατί σε λένε Χρήστο ή Χριστίνα αλλά είναι ακριβώς το ίδιο με το να σε έλεγαν Αναστάση ή Αναστασία και να γιόρταζες την λαμπρή!! Οπότε τα οποιαδήποτε πάρτι και δώρα είναι απλά για την καλή θετική μας ενέργεια και για τίποτα παραπάνω, όσο και να προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας για το αντίθετο.
Θα αναρωτιούνται μερικοί γιατί το βάρυνα τόσο εφόσον η γιορτής της αγάπης και της ευτυχίας είναι προ των πυλών. Αλήθεια ποια η σημασία του Χειμερινού Ηλιοστασίου ανεξάρτητα από λαούς ή θρησκείες; Από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας (πολύ πριν υπάρξει …… Δεκέμβρης) στις 21 Δεκεμβρίου, στις 7:38 ακριβώς αρχίζει η ανατολή του ηλίου και η παραμονή του Χειμερινού Ηλιοστασίου. Από αυτή την μέρα μέχρι και τις 25 του μηνός ο ήλιος κάνει την μικρότερη τροχιά γύρω από την γη και η νύχτα είναι η μεγαλύτερη από όλες τις μέρες του χρόνου, γιορτάζουμε δηλαδή τον θρίαμβο του φωτός από τις 25/12 και μετά!!! Πάντως οι ευχές των Χριστουγέννων όσο και θετικές να είναι έχουν ένα μειονέκτημα : λέγονται μόνο αυτές τις μέρες, ενώ θα έπρεπε να λέγονται και να γίνονται πράξη όλες τις μέρες του χρόνου. Είναι εγωιστικό να συμφιλιωνόμαστε με όσους έχουμε πληγώσει αυτές τις μέρες και όχι πολύ πιο πριν. Είναι λάθος να θέλουμε να σώσουμε τον κόσμο ευχόμενοι παγκόσμια ειρήνη, μόνο αυτές τις μέρες και με το πέρασμα αυτών να διαγράφονται όλα από την μνήμη μας. Η Πρωτοχρονιά είναι μια συνηθισμένη μέρα με την διαφορά ότι αλλάζει ημερολογιακά το έτος, διαγράφει δηλαδή ο ήλιος μια ολόκληρη τροχιά γύρω από την γη. Δηλαδή όσο και να ελπίζουμε για παγκόσμια ειρήνη για υγεία και ευτυχία είναι αδύνατον να αλλάξουν όλα σε….. δευτερόλεπτα. Όσα μηνύματα και να στείλουμε μέσω κινητών και υπολογιστών δεν θα αλλάξει κάτι, αν ζούμε σε μιζέρια θα συνεχίσουμε να ζούμε μέσα σε αυτήν αμέσως μετά το πέρας των εορτών. Αν είχαμε συνειδητοποιήσει ρεαλιστικά όλα τα παραπάνω δεν θα υπήρχε καν η μελαγχολία των Χριστουγέννων. Είναι η πιο συνηθισμένη μορφή κατάθλιψης που σύμφωνα με έρευνες, οι άνθρωποι βιώνουν την ήδη υπάρχουσα μοναξιά τους πολύ πιο έντονα τις μέρες των Χριστουγέννων. Και αυτό πραγματικά δεν τους αξίζει!
Καλό είναι λοιπόν να προσέχουμε τι ευχόμαστε γιατί ίσως και να μην το εννοούμε. Ίσως να θέλαμε να το είχαμε κάνει πολύ πιο πριν και περιμέναμε αυτές τις μέρες ή δεν θέλαμε να το κάνουμε ποτέ αλλά οι καλοί μας τρόποι μας επέβαλλαν να το ευχηθούμε τώρα. Έτσι δεν δικαιώνεται ποτέ η καλή μας πρόθεση όσα Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιές και να υπάρξουν στην ζωή μας!!!! Η καλή μου διάθεση και όχι η τυπικότητα επιβάλλει να ευχηθώ σε όλους σας καλές γιορτές……….. Όχι μόνο κατά την διάρκεια των εορτών αλλά για όλες τις μέρες, ας κυλήσουν όπως πρέπει και ας χαιρόμαστε όλες τις στιγμές κάνοντας τις μοναδικές!!!!
δημοσιεύθηκε από την εφημερίδα “παρατηρητής” στις 24/12/2009 Αρ.Φ. 817

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Η ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΑΝΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ,ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑIΝΙΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ,ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΕΙΡΗΝΗ ,ΥΓΕΙΑ,ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΟΝΟ, ΑΓΑΠΗ,ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑ. ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΝΑ ΠΙΑΝΟΥΝ.

ΚΑΛΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΡΧΟΝΤΕΣ... ΑΠΟ ΤΗ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

Την πρώτη της δημόσια εμφάνιση έκανε σήμερα η Φιλαρμονική του Δήμου Ερμιόνης με τα Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα. Οι εντυπώσεις άριστες. Μπράβο στο Δήμο Ερμιόνης και σε όλους τούς συντελεστές αυτής της σπουδαίας πρωτοβουλίας.

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε ένα εξαιρετικό Λεύκωμα με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός χρόνου από την λειτουργία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ερμιόνης "ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ"

.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στούς συντελεστές αυτού του μεγάλου έργου πρώτα από όλα στον δωρητή κ. Απόστολο Γκάτσο και όλους τους άλλους δωρητές, τον Δήμο Ερμιόνης για την υποστήριξη του, και ιδιαίτερα στην πρόεδρο του Δ.Σ. οδοντίατρο κ. Αναστασία Γιαγκιόζη που είναι η ψυχή της Βιβλιοθήκης και χωρίς αυτήν δύσκολα θα είχε υλοποιηθεί αυτή η ωραία ιδέα.

Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ ΣΤΑ ΔΙΔΥΜΑ

Μια πολύ όμορφη εκδήλωση πραγματοποιήθηκε χθές 19-12 -2οο9 στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου Διδύμων με τη συνεργασία του Μουσικού Συλλόγου Ερμιόνης και του εφημέριου του Ναού πατέρα Κοσμά. Η χορωδία του Μουσικού Συλλόγου υπο την Διεύθυνση του Τάκη Μανιάτη ,τραγούδησε Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και κάλαντα από όλο τον κόσμο. την εκδήλωση παρακολούθησαν πολλοί κάτοικοι των Διδύμων.

ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

Ενημέρωση
σημερινά πρότυπα 9 – ριάλιτυς
December 18, 2009 at 7:15 pm · Filed under ενημερωτικά-to be informed, κοινωνικά-social
Οι ζωές των άλλων μας απασχολούν από το 2001, την χρονιά που έκανε την εμφάνιση του το πρώτο ριάλιτυ στην Ελληνική τηλεόραση με πρωτοφανές επιτυχία. Το γνωστό σε όλους «big brother» το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από μια εκπομπή 12 ατόμων άγνωστων μεταξύ τους που απλά ζουν σε ένα σπίτι που παρακολουθείται από κάμερες και αποχωρούν ένας – ένας μέχρι να μείνει ο νικητής που θα πάρει το χρηματικό ποσό σαν έπαθλο. Το παιχνίδι πήρε το όνομά του από το μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ το 1984 όπου ο «μεγάλος αδερφός» παρακολουθούσε τα πάντα στο σπίτι μέσω καμερών.
Αυτού του είδους οι εκπομπές άλλαξαν με τα χρόνια, τις είδαμε δηλαδή σε πάρα πολλές «μεταλλάξεις». Το ενδιαφέρον βέβαια σημείωσε μεγάλη πτώση αλλά ακόμη ένα μεγάλο μέρος του τηλεοπτικού κοινού (ιδίως μικρές ηλικίες) συνεχίζει να παρακολουθεί τα ριάλιτυς και να μαθαίνει τα νέα ακόμη και για την προσωπική ζωή ατόμων που στην ουσία δεν κάνουν τίποτα ούτε διακρίνονται για ένα συγκεκριμένο τους ταλέντο. Είναι όμως πρότυπα οι παίχτες των ριάλιτυς, έστω για μία σεζόν ή ακόμα και λίγες εβδομάδες. Παρακολουθήσαμε πολλά είδη των ριάλιτυς, όπως το «big brother», το «the wall», το «μπαρ», το «the gym». Επίσης παρακολουθήσαμε και κάποιες «άρρωστες» πτυχές των ριάλιτυς όπως το «extreme make-over» στο οποίο παιχνίδι γινόντουσαν πλαστικές επεμβάσεις και κέρδιζε όποιος είχε κάνει τις πιο επιτυχημένες, το ριάλιτυ «φόβου» στο οποίο οι παίχτες έμπαιναν στον ίδιο χώρο με τρωκτικά, φίδια κτλ μέχρι όσο αντέξουν (αντιμετώπιζαν τους φόβους τους ήθελαν να μας πείσουν οι εμπνευστές αυτής της άρρωστης εκδοχής ριάλιτυ). Είδαμε και το πολύ διάσημο «survivor», μετά την «φάρμα», όπου οι παίκτες τα έβαλαν με καιρικές συνθήκες, ζώντας ως πραγματικοί ναυαγοί σε ένα αφιλόξενο μέρος που εγκυμονούσε κινδύνους. Αυτή η εκδοχή τώρα σε εξελιγμένη έκδοση είναι το ριάλιτυ που έρχεται προσεχώς και λέγεται «Παταγονία». Μέχρι νύφες ζητήθηκαν μέσω αυτών των εκπομπών στο «αγρότης μόνος ψάχνει» (δεν χρειάζονται σχόλια εδώ φαντάζομαι) αλλά και μερικοί ζήτησαν σωτηρία από τα χρέη στο «για λογαριασμό σας».
Πολύ λίγες εκπομπές ριάλιτυ ξέφυγαν από αυτό το καλούπι της πάταξης της προσωπικότητας και της ενδυνάμωσης του εξευτελισμού του ατόμου. Υπήρξαν κάποιες εκπομπές (που μπορούμε να τις ονομάσουμε εξαιρέσεις) για ανάδειξη ταλέντων όπως τραγουδιστές, μοντέλα και χορευτές αλλά και παρουσιαστές. Εκεί οι παίκτες έμαθαν κάποια πράγματα όσον αφορά το επάγγελμα που ήθελαν να ακολουθήσουν και αναζήτησαν και μία ευκαιρία για να πετύχουν. Εκεί έγινε κάποια σωστή δουλειά από άτομα που έχουν γνώσεις πάνω στα αντικείμενα που προαναφέρθηκαν και αρκετά ταλέντα δεν πήγαν χαμένα. Μιλάμε όμως για ένα ποσοστό 10% καθώς το υπόλοιπο 90% απαρτίζεται από ατάλαντους και τυχαίους ανθρώπους οι οποίοι μη έχοντας τι άλλο να κάνουν είπαν να κερδίσουν λίγα λεπτά δημοσιότητας ταλαιπωρώντας εμάς που δεν τα παρακολουθούμε!!!
Οι τάσεις κατάθλιψης μετά το παιχνίδι συχνότατες, καθώς τα φώτα της δημοσιότητας δεν ήταν για πολύ. Η ισοπέδωση της ιδιωτικής ζωής μεγάλη όταν σενάρια επιστημονικής φαντασίας σε εξώφυλλα περιοδικών έκαναν την εμφάνιση τους. Αλήθεια υπάρχει λόγος για να υποστεί κάποιος αυτόν τον υπέρτατο εξευτελισμό και την αίσθηση της μηδενικής προσωπικότητας; Υπάρχει λόγος να γίνεται τόσος ντόρος για ανθρώπους της διπλανής πόρτας και την δημοσιοποίηση των προβλημάτων τους; Έχοντας όλοι μας πάρα πολλά προβλήματα και άγχη δεν υπάρχει λόγος να φορτωθούμε και αυτά των παικτών των ριάλιτυς. Θα έπρεπε να μας απασχολούν τα σοβαρότατα θέματα για την κοινωνία και για εμάς τους ίδιους από δήθεν αστραφτερές προσωπικότητες που επί το πλείστον είναι ανόητα κατασκευάσματα των ΜΜΕ για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα σοβαρά καθημερινά προβλήματα. Και το πραγματικό σύνθημα αντί του συνθήματος «ο μεγάλος αδερφός σε βλέπει» θα μπορούσε να είναι το σύνθημα «η αλήθεια και η πραγματική ζωή με τις χαρές και τα προβλήματα της είναι εκεί έξω»!!!
δημοσιεύθηκε από την εφημερίδα “παρατηρητής” στις 16/12/2009 Αρ.Φ. 816
“παρατηρητής” στις 16/12/2009 Αρ.Φ. 816

Ενα πραγματικά πολύ σπουδαίο άρθρο της κ Δέσποινας Δημότση που δείχνει ότι ευτυχώς ακόμα υπάρχουν αντιστάσεις ιδιαίτερα από νέους ανθρώπους.

ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΣΤΗΝ Δ.Ε.Υ.Α. ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ

Κατ αρχήν ζητώ συγνώμη για την ολιγοήμερη σιωπή μου απο το ιστολόγιο για λόγους προσωπικής μου αδυναμίας και σας ευχαριστώ όσους με αναζητούσατε.Με την ευκαιρία δε της προεορταστικής περιόδου εύχομαι σε όλους ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Παραιτήθηκε λοιπόν την περασμένη εβδομάδα, απο την θέση του και ο Διευθυντής της Δ.Ε.Υ.Α. Κρανιδίου κ Κώστας Δεληγιάννης.Παρ ότι του έδωσαν μια μικρη άδεια να το ξανασκεφθεί , ο άνθρωπος φαίνεται οτι το ξανασκέφθηκε αλλά επέμεινε στην παραίτηση του. Θυμίζω οτι πριν απο μερικές εβδομάδες είχε παραιτηθεί απο τη θέση της η Πολιτικός Μηχανικός της Δ.Ε.Υ.Α.Κ. κ Ιωάννα Τσίπιρα.Και τους δυο αυτούς υπαλλήλους ,τους είχε προσλάβει η σημερινή Δοιήκηση της Δημοτικής Επιχείρησης.

ΑΥΤΟΨΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΔΕΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ

Την Κυριακή 6/12/2009 τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Παρέμβασης Πολιτών Ερμιονίδας αλλά και άλλοι εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων από τον Νομό πραγματοποίησαν συνάντηση - αυτοψία και συζήτηση στο χώρο της δεματοποίησης των απορριμάτων στη θέση Σταυρό των Διδύμων. Ζητώ συγνώμη γιατί παρότι είχα προσκληθεί λόγοι ανωτέρας βίας με εμπόδισαν να παραβρεθώ. Από το ιστολόγιο του γείτονα http://sikam.wordpress.com μπορείτε να πληροφορηθείτε περισσότερα. Οι πρώτες εντυπώσεις πάντως και τα συμπεράσματα για τη μέθοδο της δεματοποίησης και την δοκιμαστική εφαρμογή που έχει προηγηθεί δεν υπήρξαν καθόλου θετικά. Η εικόνα μιλάει από μόνη της. Δείχνει δέματα (μπάλες) σύμμεικτων απορριμάτων σε αποσύνθεση και κατεστραμένη την μεμβράνη. Φανταστείτε τί έχει να γίνει με την κανονική λειτουργία του δεματοποιητή, με σωρούς από τέτοιες μπάλες σε όλη τη γύρω περιοχή και μάλιστα χωρίς κανένα προορισμό μεταφοράς τους. Επαναλαμβάνω την θέση μου που είναι και θέση της παράταξής μας ότι όλοι πρέπει να δούμε πολύ σοβαρά την πρόταση της Παρέμβασης Πολιτών Ερμιονίδας για την διαχείρηση των απορριμάτων. Πρόταση η οποία περιλαμβάνει σαν βάση την εφαρμογή της ανακύκλωσης και της επανάκτησης όσων υλικών μπορούν να επανακτηθούν και την "κομποστοποίηση"των οργανικών, μετατροπή σε λίπασμα κ.τ.λ.

ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΙΝΟΝΤΕΣ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ

Στο φύλλο της εφημερίδας "Δημοσιογράφος " της Πέμπτης 3/12/2009 προφανώς ο συντάκτης της εφημερίδας κ. Γιάννης Πιτσάκης καταφέρεται εναντίον μου γιατί "τόλμησα" να απαντήσω μέσα από το ιστολόγιο της παράταξής μας σε πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδας του αλλά και σε σχόλια άλλης εφημερίδας της Αργολικής Ανάπτυξης, τα οποία έκρινα ότι ήταν συκοφαντικά εναντίον μου και εναντίον άλλου μέλους της παράταξής μας του κ. Λάμπρου. Ανέλαβε λοιπόν φαίνεται ο κ. Πιτσάκης και μάλιστα με τον παραπλανητικό τίτλο "Σφοδρή επίθεση Καμιζή στον Τύπο" να απαντήσει για λογαριασμό και της άλλης εφημερίδας και του συντάκτη των σχολίων. Δεν θα ήθελα ακολουθώντας το ίδιο ύφος ούτε να υπενθυμίσω ούτε να δώσω μαθήματα δημοκρατίας σε κανέναν. Για ό,τι έχει κάνει ο καθένας στην πολιτική και κοινωνική του διαδρομή έχει κριθεί, αλλά και κάθε φορά κρίνεται. Θα ήθελα μόνο να σημειώσω απλά αυτό που λέγεται, και εγώ τουλάχιστον το έχω υπηρετήσει, ότι στη δημοκρατία "και οι κρίνοντες κρίνονται". Η δύναμη βέβαια του τύπου με τη συμβολή της στη σωστή ενημέρωση είναι πολύ σπουδαία για την δημοκρατία αλλά και οι δημοσιογράφοι δεν έχουν καμμία ιδιότυπη ασυλία στο να κρίνονται και αυτοί για όσα γράφουν και πρεσβεύουν.
Ιδιαίτερα σήμερα που υπάρχει η δυνατότητα της επικοινωνίας και ηλεκτρονικά.
Για να έρθω στο θέμα δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί έπεσε τόση ταραχή επειδή τόλμησα μια φορά να σχολιάσω τα σχόλια, όταν αυτά μάλιστα αφορούν εμένα τον ίδιο αλλά και την παράταξή μας. Δεν θέλω να επανέλθω στα ίδια αλλά όταν έχει δημοσιευθεί μια επιστολή μου και στη θέση του "Αξιότιμη κ. Παπαδημητρίου" τοποθετεί ο δημοσιογράφος το "Έλσα μου" αυτό πώς να το χαρακτηρίσω και πώς να το πάρω, όχι σαν ψέμα, όχι σαν συκοφαντία να το πάρω όπως ακριβώς ισχυρίζεται ο κ Πιτσάκης ότι "απλά ο δημοσιογράφος έχει τη δυνατότητα να δίνει..... προεκτάσεις για λόγους εντυπώσεων και μόνο, κι αυτό το φαινόμενο συνάνταται παγκοσμίως"?
Το άλλο πάλι ότι ο κ. Λάμπρου τα έγραψε πολύ σκληρά για τον κ. Σφυρή στην αποχέτευση και ότι εξ΄ αυτού με το ξεπερασμένο καταγγελτικό του στυλ κινδυνέυει το πολιτικό του μέλλον και στο τέλος που του λέει να ρίξει μια ματιά στο πολιτικό λόγο του άλλου συνεργάτη μου κ. Σίδερη για να καταλάβει τη διαφορά, τί είναι αυτά νουθεσίες, παραινέσεις δεν θυμίζουν λίγο Γκέμπελς?
Το άλλο που έκανε χαρά ο άλλος επειδή η ΔΕΥΑΚ δεν έδωσε έστω και σ' έναν απλό δημότη τα στοιχεία που ζητήθηκαν για να μάθει λίγα πράγματα για τα ζητήματα που τον αφορούν, δεν είναι σκοταδισμός αυτό και φασισμός?
Ολα αυτά λοιπόν να τα θεωρήσουμε δημοσιογραφικές προεκτάσεις για λόγους εντυπώσεων αναγνωρισμένων μάλιστα και παγκοσμίως?
Ποτέ μου δεν φιλοδόξησα εγώ να γίνω δημοσιογράφος αγαπητέ κ. Πιτσάκη (το αγαπητέ το εννοώ για άλλους όμως λόγους) αλλά τέτοια πράγματα για την δημοσιογραφία ειλικρινά μέχρι σήμερα δεν τα γνώριζα, να δούμε και τί άλλο θα μάθω ακόμα. Τέλος αν θέλεις κάνε τον κόπο και "σκάλισε" όλα τα φύλλα της άλλης εφημερίδας της τελευταίας πενταετίας και αν μου βρεις ένα σχόλιό της στο οποίο να μην καταφέρεται εναντίον μου και μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις με τρόπο συκοφαντικό και υποτιμητικό, σε καλώ τότε να έρθεις εδώ στο Κρανίδι με το συγκεκριμένο φύλλο στα χέρια σου να σου κάνω το τραπέζι.
Πάντως ο τύπος δεν κινδυνεύει από εμένα από κάποιους δημοσιογράφους κινδυνεύει.

ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 7/12/2009 Η ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ

Τη Δευτέρα 7/12/2009 ξεκινάει στην Κοπεγχάγη η διάσκεψη του ΟΗΕ με θέμα τις κλιματικές αλλαγές. Αν δεν κάνω λάθος έχουν προηγηθεί τουλάχιστον 14 ή 15 διασκέψεις με παρόμοια θεματολογία χωρίς όμως μέχρι τώρα να παράγουν κανένα θετικό αποτέλεσμα για τη βιωσιμότητα του πλανήτη μας. Οι "αποφάσεις " μέχρι τώρα συνήθως δεν παράγουν τίποτα άλλο από διαπιστώσεις ευχολόγια και παραινέσεις. Απο την μία οι οικονομικά ισχυροί του κόσμου φαίνεται ότι δεν έχουν κανένα σκοπό να κόψουν τους δεσμούς τους με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που κυρίως ευθύνονται για την κακοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος με όλες τις συνέπειες που έχει αυτό στο κλίμα και από την άλλη όλοι εμείς οι εθισμένοι καταναλωτές, μέτοχοι και κοινωνοί αυτού του αδηφάγου σύγχρονου πολιτισμού δεν φαίνεται να έχουμε καμμία όρεξη να απαρνηθούμε την "καλοπέραση" αυτού του πολιτισμού και να χαλάσουμε τα "ζαχαρένια" μας. Αν ήταν στο χέρι μου να συμβουλέψω τον έλληνα πρωθυπουργό και το επιτελείο του που θα παραστούν στη διάσκεψη θα τους πρότεινα να πάρουν στις αποσκευές τους και να καταθέσουν εκεί στην Κοπεγχάγη λίγα ρητά από τους αρχαίους Έλληνες Φιλοσόφους που εξυμνούν το λιτό τρόπο ζωής και τον προβάλλουν σαν θετικό πρότυπο και επιλογή και όχι σαν αναγκαίο κακό. Θα τους πρότεινα επίσης να πάρουν στις αποσκευές τους και λίγους στίχους των Έλληνων Ποιητών που βραβεύτηκαν εκεί κοντά στη Σουηδία με βραβεία Νόμπελ λογοτεχνίας, λίγο μόνο στίχους που μιλούν ακόμα για την θάλασσα, τον ουρανό, την αυγή, το φλοίσβο, τον έρωτα και την αγάπη. Ενδεικτικά παραθέτω μερικούς.

ΕΠΙΦΑΝΙΑ, 1937 Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ

Τ’ ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού

η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ’ ασφοδίλια το σταμνί πού δεν

ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα

κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά’ τ’ άστρα του Κύκνου κι’ εκείνο

τ’ άστρο ό Αλδεβαράν.

Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας

ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της

βροχής

σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς,

καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει.

Κράτησα τη ζωή μου˙ στ’ αριστερό σου χέρι μια γραμμή

μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν

στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα

να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω

γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή.

Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα

περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της.

Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος

κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε

ρωτούν

μήτε o καιρός κλειστός σε βουβά ερημοκλήσια μήτε

τα χέρια που απλώνονται για να γυρέψουν, κι’ οι

δρόμοι.

Κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη

σιωπή

δεν ξέρω πια να μιλήσω μήτε να συλλογιστώ· ψίθυροι

σαν την ανάσα του κυπαρισσιού τη νύχτα εκείνη

σαν την ανθρώπινη φωνή της νυχτερινής θάλασσας στα

χαλίκια

σαν την ανάμνηση, της φωνής σου λέγοντας «ευτυχία».

Κλείνω τα μάτια γυρεύοντας το μυστικό συναπάντημα των

νερών

κάτω απ’ τον πάγο το χαμογέλιο της θάλασσας τα κλει-

στά πηγάδια

ψηλαφώντας με τις δικές μου φλέβες τις φλέβες εκείνες

πού μου ξεφεύγουν

εκεί πού τελειώνουν τα νερολούλουδα κι’ αυτός ό άνθρωπος

πού βηματίζει τυφλός πάνω στο χιόνι της σιωπής.

Κράτησα τη ζωή μου, μαζί του, γυρεύοντας το νερό πού

σ’ αγγίζει

στάλες βαρειές πάνω στα πράσινα φύλλα, στο πρόσωπο σου

μέσα στον άδειο κήπο, στάλες στην ακίνητη δεξαμενή

βρίσκοντας έναν κύκνο νεκρό μέσα στα κάτασπρα φτερά του,

δέντρα ζωντανά και τα μάτια σου προσηλωμένα.

Ό δρόμος αυτός δεν τελειώνει δεν έχει αλλαγή, όσο γυρεύεις

να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια, εκείνους πού έφυγαν

εκείνους

πού χάθηκαν μέσα στον ύπνο τους πελαγίσιους τάφους,

όσο ζητάς τα σώματα πού αγάπησες να σκύψουν

κάτω από τα σκληρά κλωνάρια των πλατάνων εκεί

πού στάθηκε μια αχτίδα του ήλιου γυμνωμένη

και σκίρτησε ένας σκύλος και φτεροκόπησε ή καρδιά σου,

ό δρόμος δεν έχει αλλαγή˙ κράτησα τη ζωή μου.

Το χιόνι

και το νερό παγωμένο στα πατήματα των αλόγων.

............................................................................................................

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ:

Ο έρωτας
Το αρχιπέλαγος
Κι η πρώρα των αφρών του
Κι οι γλάροι των ονείρων του
Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
Ένα τραγούδι

Ο έρωτας
Το τραγούδι του
Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του
Κι η ηχώ της νοσταλγίας του
Στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένει
Ένα καράβι

Ο έρωτας
Το καράβι του
Κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του
Κι ο φλόκος της ελπίδας του
Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει
Τον ερχομό.


II

Παιχνίδια τα νερά
Στα σκιερά περάσματα
Λένε με τα φιλιά τους την αυγή
Που αρχίζει
Ορίζοντας -

Και τ' αγριοπερίστερα ήχο
Δονούνε στη σπηλιά τους
Ξύπνημα γαλανό μες στην πηγή
Της μέρας
Ήλιος -

Δίνει ο μαΐστρος το πανί
Στη θάλασσα
Τα χάδια των μαλλιών
Στην ξεγνοιασιά του ονείρου του
Δροσιά-

Κύμα στο φως
Ξαναγεννάει τα μάτια
Όπου η Ζωή αρμενίζει προς
Τ' αγνάντεμα
Ζωή -


III

Φλοίσβος φιλί στη χαϊδεμένη του άμμο Έρωτας
Τη γαλανή του ελευθερία ο γλάρος
Δίνει στον ορίζοντα
Κύματα φεύγουν έρχονται
Αφρισμένη απόκριση στ' αυτιά των κοχυλιών

Ποιος πήρε την ολόξανθη και την ηλιοκαμένη;
Ο μπάτης με το διάφανό του φύσημα
Γέρνει πανί του ονείρου
Μακριά
Έρωτας την υπόσχεση του μουρμουρίζει Φλοίσβος.

Πολύ φοβάμαι όμως και αυτή η διάσκεψη θα πάει στο βρόντο. Σκέφτομαι μερικές φορές μπροστά στη παράλογη πέρα για πέρα και καταστροφική επιμονή όχι μόνο των κυβερνώντων αλλά και πολλών από εμάς να συμπεριφερόμαστε ως κακοποιοί της ίδιας μας της ζωής πολύ φοβάμαι μήπως το πρόβλημα πια δεν είναι μόνο πολιτικό μήπως συνάμα είναι και βιολογικό. Διερωτώμαι μήπως και εμείς οι άνθρωποι πια και όχι μόνο τα προϊόντα που παράγουμε είμαστε και εμείς βιολογικά τροποποιήμενοι και οι επίκτητες ιδιότητες που αποκτήσαμε κάτω από την επίδραση αυτού του πολιτισμού ενσωμάτωσαν στο DNA μας γονίδια αυτοκαταστροφικά του είδους και της ζωής. Αυτή είναι η απαισιόδοξη υπόθεση. Η αισιόδοξη είναι ότι η φύση και ζωή αλλά και ο Θεός αν μου επιτρέπεται διαθέτουν μηχανισμούς και πρόνοια να μη φτάσουμε τον πλανήτη ως στο τέλος του.