ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...

Το Σάββατο το πρωί στις 19 Ιουνίου παραβρέθηκα στη τελετή εγκαινίων του εξωκλησιού των Αγίων Κυριάκου και Ευσταθίου,στην τοποθεσία Κρέριζες Κρανιδίου. Ήμουν καλεσμένος από τους δημιουργούς και κτήτορες του Ναού, το ζεύγος Πέτρου και Ελένης Μαχαίρα. Ο Πέτρος ήταν συμμαθητής μου από το Δημοτικό σχολείο, τον θυμάμαι από τότε, ήταν ένα πολύ σεμνό και ήσυχο παιδί και έτσι συνέχισε να είναι μέχρι σήμερα.
Η λειτουργία των εγκαινίων με τη παρουσία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Ύδρας Σπετσών και Ερμιονίδας κ. Εφραίμ αλλά και πολλών ιερέων, είχε ξεκινήσει νωρίς το πρωί όπως συνηθίζεται στα εγκαίνια.
Ο Ναός κτισμένος στο υψηλότερο σημείο της τοποθεσίας ,δεσπόζει ολόκληρης της γύρω περιοχής. Είναι αρκετά ευρύχωρος για εξωκκλήσι, φρεσκοαγιογραφημένος, λιτός και απέρρητος. Το γύρω τοπίο εκπληκτικό σε ομορφιά ,μαγευτικό σε θέα. Το μάτι δεν χορταίνει την ομορφιά της γης της Ερμιονίδας, όπου το πράσινο των πεύκων σμίγει μ αυτό το μοναδικό γαλάζιο της θάλασσας του Σαρωνικού. Μακριά στον ορίζοντα οι Σπέτσες η Δοκός και η Ύδρα. Οι αυθεντικές μυρωδιές της ευλογημένης Φύσης ανακατεύονταν με τις ψαλμωδίες των Ιερέων.
ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΜΟΥ ΚΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ! Αυτοί οι στίχοι του ποιητή, τραγουδισμένοι από την αθάνατη φωνή του Νίκου Ξυλούρη σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου , έρχονταν και ξανάρχονταν στο νου μου συνεχώς.
Ο Πέτρος και η Ελένη αφιέρωσαν το πιο όμορφο κομμάτι της ιδιόκτητης γης τους για το κτίσιμο αυτού του Ναού με δικές τους δαπάνες. Τα πρόσωπα τους έλαμπαν από χαρά και καλοσύνη.
Όπως είπε και ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης μας στην ευχαριστήρια ομιλία του, το ίδιο έκαναν και οι Αρχαίοι μας πρόγονοι που έκτιζαν τους περικαλλείς ναούς τους στις ομορφότερες τοποθεσίες , αλλά το ίδιο έκαναν επίσης και οι Χριστιανοί αργότερα όταν έκτιζαν τα Μοναστήρια που σώζονται σήμερα.
ΕΥΓΕ στους σεμνούς αυτούς συμπατριώτες μας λοιπόν στην Ελένη και στον Πέτρο!
Ευτυχώςστην όμορφη γη της Ερμιονίδας δεν κτίζονται μόνον βίλλες και επαύλεις κτίζονται ακόμα και Ναοί.

Δημήτρης Καμιζής