Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΘ' ΕΞΙΝ ΚΑΙ ΚΑΤ' ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙΝ ΥΒΡΙΣΤΕΣ

Αν και από την φύση και τον χαρακτήρα μου αλλά και από την εκπαίδευσή μου στην Ιατρική επιστήμη, διαθέτω μεγάλη κατανόηση για την συμπεριφορά των ανθρώπων ιδιαίτερα όταν πάσχουν σωματικά ή ψυχικά, θα ήθελα με λίγα λόγια να απευθυνθώ σε κάποιους ελάχιστους σε αριθμό , καθ' έξιν και κατ' εξακολούθησιν υβριστές μου αλλά και υβριστές όσων τολμούν να εκφράσουν κάποια θετική γνώμη, άποψη ή κρίση για μένα και τις πράξεις μου. Αυτά που θέλω λοιπόν να τους πω εν συντομία είναι τα εξής:
1) Με το πρόσχημα της δήθεν κριτικής δεν έχει κανένας λογικός και έντιμος άνθρωπος το δικαίωμα να υβρίζει, να χυδαιολογεί, να παραμορφώνει την αλήθεια και να συκοφαντεί. Λόγος-διάλογος-διαλεκτική-λογική είναι έννοιες και ανθρώπινες λειτουργίες στενά μεταξύ τους συνδεδεμένες.
2) Στο όνομα της αλήθειας έχουν ειπωθεί τα μεγαλύτερα ψέμματα, στο όνομα των ιδεολογιών έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα και στο όνομα της εντιμότητας έχουν γίνει οι μεγαλύτερες ατιμίες.
3) Κανένας άνθρωπος δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια και επίσης κανένας άνθρωπος δεν είναι πανεπιστήμων επί παντός επιστητού. Όποιος το ισχυρίζεται αυτό, ή με συμπεριφορές του έμμεσα ή άμεσα το δηλώνει έχει ανάγκη βοηθείας.
4) Όταν κάποιος ισχυριζόμενος ότι κάνει κριτική και εκ συστήματος " βλέπει" και "διαπιστώνει" μόνον σφάλματα ή μόνον ορθά στην προσωπική , κοινωνική και πολιτική συμπεριφορά τρίτων, εξ' αντικειμένου είναι εμπαθής προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση.
5) Το να μην μπορεί κανείς να αναγνωρίσει διαφορετικά κίνητρα στις πράξεις των άλλων ανθρώπων έξω από αυτά που ο ίδιος υιοθετεί για τον εαυτό του, αυτό είναι επικίνδυνο για τους άλλους ανθρώπους.
6) Ο φθόνος για τους άλλους ανθρώπους και για τις πράξεις τους δημιουργείται όταν αναλογιζόμαστε ότι ποτέ δεν θα μπορούσαμε εμείς να πραγματοποιήσουμε αυτό που οι άλλοι κατόρθωσαν.
7) Ο έπαινος και η επιβράβευση πρώτα από όλα κάνουν καλό σε αυτόν που επαινεί και επιβραβεύει, ενώ η μικροψυχία και ο φθόνος σίγουρα του κάνουν κακό.
8) Η ελευθερία της έκφρασης με τον προφορικό, γραπτό ή ηλεκτρονικό λόγο είναι σπουδαίο ανθρώπινο αγαθό και πρέπει να την καλλιεργούμε και προς την κατεύθυνση να βρίσκουμε το θάρρος και την τόλμη για να εκφράζουμε και τις θετικές μας σκέψεις και τα θετικά μας συναισθήματα και τις θετικές μας κρίσεις. Διαφορετικά καταντάει αφόρητη δουλεία και αγιάτρευτη κακή συνήθεια.
9) Έμαθα στη ζωή μου να δίνω σημασία και να ακούω με προσοχή τον λόγο των ανθρώπων γύρω μου να τους σέβομαι και να μαθαίνω από αυτούς. Έμαθα να κατανοώ. Δεν δίνω καμία σημασία όμως στον υβριστικό και συκοφαντικό λόγο, όταν ξέρω βαθιά μέσα μου ότι με αδικεί αλλά ούτε και ενοχλούμαι από αυτόν.
10) Η υβριστική και συκοφαντική εναντίον μου στάση και συμπεριφορά δεν πρόκειται να ματαιώσει μέσα μου αρχές και ανθρώπινες αξίες στις οποίες σταθερά και ακράδαντα πιστεύω, ούτε να με αποθαρρύνει από την κοινωνική και πολιτική μου δράση που καθένας μας οφείλει σε μια κοινωνία προόδου και αλληλεγγύης, ιδιαίτερα σε αυτές τις χαλεπές μέρες που ζούμε.

Έχετε γεια,  το εύχομαι ειλικρινά , και καλό Πάσχα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου