"Ο ΚΑΙΡΟΣ ΕΓΓΥΣ"

Δημοσιοποιώ το πάρα κάτω κείμενο της κ Παρασκευής Σκούρτη που μου απεστάλη με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, παραθέτοντας στο τέλος ένα σύντομο σχόλιο.

" Ο ΚΑΙΡΟΣ ΕΓΓΥΣ "
Στην εποχή μιας επίπλαστης ευδαιμονίας, που τη βλέπουμε καθημερινά να ανατρέπεται από όσα συμβαίνουν γύρω μας, σε ημέρες που κάποιοι απλόχερα σκορπούν "αρετή", "εντιμότητα", χαμόγελα συμπάθειας και "ειλικρίνειας" που διαρκούν όμως όσο μια θεατρική παράσταση, γιατί για θεατρινισμούς πρόκειται, αφού η καθημερινότητά τους , τους διαψεύδει, οι προσεχείς δημοτικές εκλογές δίνουν σε όλους την ευκαιρία, μικρούς και μεγάλους να σκεφτούμε βαθιά και να προβληματιστούμε ουσιαστικά.
Με λογική και ευαισθησία, με γνώση και συναίσθημα, πίστη στις δυνάμεις μας και τις δυνατότητές μας. Να πάρουμε αποφάσεις και να απαντήσουμε με καθαρότητα, ευθύτητα και φιλαλήθεια. Ποιοι είμαστε , τι θέλουμε, πού πάμε.
Μπορούμε σήμερα, όπως έχει διαμορφωθεί το τοπίο εδώ και αλλού να προσδοκούμε κάτι αισιόδοξο, κάτι διαφορετικό;
Έχουμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε ένα καλύτερο κόσμο, ένα ευτυχέστερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας;
Θα ήταν θλιβερό, αν μετά από περίσκεψη και περισυλλογή δεν βρίσκαμε απάντηση ή μας έπνιγαν οι αμφιβολίες και οι αρνητικές σκέψεις. Και θα ήταν δραματικό και ολέθριο, αν μας κυρίευε η απογοήτευση, η απόγνωση και πρυτάνευε η σκέψη πως πρέπει να παραιτηθούμε από κάθε αγώνα και αγωνία, από κάθε προσπάθεια, αφήνοντας τα πράγματα στην τύχη τους ή στα χέρια των επιτήδειων με τη λογική : " αυτοί ξέρουν, εμείς δεν μπορούμε".
Τότε, η "τύχη" ασφαλώς και όχι άδικα θα καλούσε "τους δικούς της ανθρώπους, αυτούς που ξέρουν και μπορούν". Αυτούς που της κάνουν τα χατίρια και τα κέφια, αυτούς που δεν της χαλάνε την καρδιά ό, τι κι αν συμβεί, αυτούς που τόσα χρόνια τους βρίσκουμε μπροστά μας. Έχουν "τόλμη" δηλαδή ΘΡΑΣΟΣ, ΞΕΤΣΙΠΩΣΙΑ και ΑΝΑΙΔΕΙΑ, γιατί αυτά τα προτερήματα χρειάζεται η δικτατορία των μετρίων, όταν κυβερνούν. Είναι οι άνθρωποι που όλοι εμείς μέσα μας βαθειά τους αισθανόμαστε και αηδιάζουμε. Αρνούμαστε να είμαστε σαν και αυτούς. Τους υπολογίζουμε όμως, έστω και προσωρινά, γιατί αποκτούν δύναμη, οικονομική ευρωστία, έχουν την εξουσία και κάποιοι, είναι μπλεγμένοι σε σχέδια σκοτεινά. Αυθαιρετούν και αψηφούν τους πάντες όταν θέλουν να πετύχουν τους άνομους σκοπούς τους. Δεν ανήκουν συνειδητά σε κανένα κόμμα. Είναι παντού. Αναζητούν την κατάλληλη ευκαιρία, "την αγαθή τύχη", που σχετίζεται πάντα με τη δική μας ανοχή, για να τρυπώσουν. Θα τους αφήσουμε και πάλι όλους αυτούς να μπουν μπροστά; Θα τους παραχωρήσουμε τα δικαιώματά μας να μας εκπροσωπήσουν και να φροντίσουν αντί για εμάς αυτοί, για την υγεία, για το περιβάλλον, την εκπαίδευση, την εργασία, την κοινωνική πρόνοια, τον πολιτισμό;

Αμετάκλητα ΟΧΙ Η αλλαγή, όμως, που όλοι επιθυμούμε γίνεται με αγώνα και προσωπική πίστη. Η μετάβαση στο νέο και το καινούργιο χρειάζεται επαγρύπνηση και όχι εφησυχασμό. Η πρόοδος που ονειρευόμαστε, μας σπρώχνει σε μια προσπάθεια, ίσως και σε μια σύγκρουση για ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Αγωνιζόμαστε γι αυτά που αγαπάμε, γι αυτά που κάνουν τη ζωή μας καλύτερη. Ανησυχούμε για την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια των νέων ανθρώπων και είναι δεδομένο ότι χρειάζονται στήριξη και συνδρομή. Έχουμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε, γιατί τα όνειρα αντιπροσωπεύουν τις σκέψεις μας, τις οποίες μέχρι τώρα πολλοί από εμάς φοβηθήκαμε να τις κοινοποιήσουμε. Προχωράμε μπροστά και συσπειρωνόμαστε με αυτούς που έχουν στο μυαλό τους και στο κέντρο των Προγραμμάτων τους τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, τις υλικές και βιοτικές, τις ψυχικές και πολιτιστικές. Προχωράμε με ωριμότητα, που σημαίνει δεν θέλουμε και δεν πρέπει να βολέψουμε ξανά τον εαυτό μας. Όσο πιο ανασφαλές είναι το άτομο, τόσο περισσότερο δυσκολεύεται να ξεπεράσει προηγούμενες καταστάσεις και να εκφράσει τις επιθυμίες, που έχει βαθιά μέσα του. Προχωράμε ριψοκίνδυνα, με παρρησία και τόλμη, χωρίς να βλάπτουμε κανένα. Χωρίς να πληγώσουμε ανεπανόρθωτα τους "αντιπάλους". Προχωράμε υπεύθυνα, αισιόδοξα, περήφανα!

Είναι δώρο στον εαυτό μας αυτή η κινητοποίησή μας για τα "κοινά" μέσα στη νέα κατάσταση του μεγάλου Δήμου που διαμορφώνεται, της μεγάλης οικογένειας που σε λίγο θα είμαστε όλοι μέλη της. Είναι ορθό και δίκαιο να φροντίσουμε να επιλέξουμε ανθρώπους, που έχουν δώσει δείγματα γραφής επιτυχημένα. Που έχουν με εμάς το ίδιο όραμα, τις ίδιες ιδέες, που έχουν στο κέντρο του Προγράμματός τους τον άνθρωπο, ιδιαίτερα τον νέο άνθρωπο επιστήμονα και εργάτη, τα προβλήματα και τις ανάγκες του.

Αγαπητοί συμπολίτες "Ζούμε χρόνια στον ίδιο τόπο. Μιλάμε την ίδια γλώσσα. Έχουμε τα ίδια ήθη και έθιμα. Ζούμε στο ίδιο παρόν ". Σημασία όμως δεν έχει μόνο το τι έχουμε, αλλά και το τι θα κάνουμε! Ελάτε στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, της φτώχειας και της ανέχειας των πολλών, της καλοπέρασης και της "οικονόμας" των ολίγων, να χτίσουμε αριστουργηματικά εμείς το μέλλον. Όχι μόνο με πέτρες, οικόπεδα, πισίνες, καταπατήσεις που γεμίζουν τις τσέπες ορισμένων, αλλά με υλικά ψυχής, που τα έχει περισσότερο ανάγκη ο άνθρωπος. Με τίμια εργασία που τη χρειάζεται για να ζήσει και να αισθάνεται ευτυχισμένος. Ελάτε να επικοινωνήσουμε, να δούμε ξεκάθαρα τις προτεραιότητες της ζωής μας, ξεκινώντας από αυτές που είναι σπουδαιότερες , σημαντικότερες και απαραίτητες. Με εμπιστοσύνη ο ένας να κρατάει τον άλλο, με απλότητα και οξυδέρκεια, με μυαλό και καρδιά. Χρειάζεται όλοι να πορευτούμε με αποφασιστικότητα και υπευθυνότητα, με αξιοπρέπεια, σεμνότητα, εντιμότητα και ψυχραιμία. Δε μπορούν οι λίγοι και επιτήδειοι να μας εκμεταλλεύονται, να λένε και να κάνουν αυτά που θέλουν, αυτά που τους συμφέρουν. Είναι ένα σχέδιο άθλιο, απαράδεκτο και ανεπίτρεπτο. Ασφαλώς οι κοινωνίες είναι κοινωνίες συμφερόντων. Ο κάθε άνθρωπος εκφράζει μια θέση, θέλει τη δική του ξεχωριστή ωφέλεια. Χρειάζεται να βρεθούν και να επιλέξουμε ανθρώπους ικανούς και άξιους που θα προσπαθήσουν να οικοδομήσουν ένα καλύτερο μέλλον για όλους, κοινωνικό και ατομικό!

Στις προσεχείς λοιπόν δημοτικές εκλογές ψηφίζουμε για τον άνθρωπο και τον πολιτισμό.

"Η ωραιότερη ώρα είναι αυτή που ξεκινάμε"

Παρασκευή Σκούρτη Νηπιαγωγός

Πρώην Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου

Σχόλιο: Πράγματι πρόκειται για ένα σπουδαίο κείμενο στο οποίο αποτυπώνονται με γνήσιο πιστεύω ,αλλά και ενθουσιώδη μαζί και ρομαντικό τρόπο και ύφος,σκέψεις και συναισθήματα που κάποιοι από εμάς κατά καιρούς έχουμε κάνει η εξακολουθούμε και κάνουμε μέσα στο γκρίζο τοπίο που ζούμε. Παρόμοιες σκέψεις με διαφορετικό ίσως τρόπο έχω καταθέσει και εγώ στη πρόσφατη διακήρυξη των θέσεων της παράταξης μας και με την ευκαιρία αυτή θέλω να επαναλάβω σε όλους τους τόνους ,ότι για να προχωρήσουμε μπροστά έχουμε ανάγκη να σφυρηλατήσουμε μια πατριωτική ενότητα με κοινωνική συνοχή που θα υπερβαίνει τις δευτερεύουσες και τριτεύουσες προσωπικές αντιθέσεις , αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμούς αλλά και τις όποιες κομματικές διαιρέσεις. Είμαστε έτοιμοι; Πρόσθεση και πολλαπλασιασμό χρειαζόμαστε ,όχι αφαιρέσεις και διαιρέσεις.

Πρέπει να αντιληφθούμε ποιος είναι ο πραγματικός μας αντίπαλος,να αναγνωρίσουμε από ποιόν πραγματικά κινδυνεύουμε να αφανισθούμε και ποιος θέλει να εκπληστηριάσει το τόπο μας και τη ζωή μας. "Οι καιροί ου μενετοί" θα προσέθετα.